Cevap: Cenâb-ı Allah dilerse anaya, babaya asi olan ve onlara her türlü fenalığı yapan bir evladı, Ehl-i Sünnet akîdesince tevbeli ve tevbesiz affeder. İş meşiyet-i ilâhiyeye bağlıdır. Fakat böyle bir adamın affa mazhar olabilmesi için, Hz. Hamza’yı öldüren Vahşi gibi o büyük suçunu bastıracak bir çok dinî mesaisi, önemli hizmetleri, taat ve ibadetleri bulunmak ister ki „İyilikler kötülükleri giderir!“ mealinde olan Hud Sûre-i Şerîfe’sindeki ilâhî kanun ve vaiz tahakkuk edebilsin, yoksa meccânen tevbesiz affetmek çok uzaktır.

Fasıkların affı meselesine gelince:

Ömrünün sonuna kadar şarap içen, kumar onyayan ve her türlü menhiyatı yapan bir adamın günahlarının affedilmesi ilâhî meşiyete aittir, fakat Sahîh-i Müslim, İbn-i Mâce ve Câmi’üs-Sağîr’de sabit „Her kul öldüğü hal üzere haşir ve neşir olunur!“ mealindeki hadis-i şerif’e bakılırsa, her tarafını katmerli pas katları kaplamış, fakat içinde az çok öz cevheri bulunmuş demir gibi iman üzere ölmüş olan böyle bir adamın bir çok ayet ve hadisler gereğince cehennem ateşinden kurtulamıyacağı tabiîdir.